De periode rondom de Kerst zijn fijne, gezellige dagen die meestal in familie en vriendenkring worden gevierd. Hoe is het voor een vrouw die geen kinderen heeft en kinderloos is? Ik voel mij vooral tijdens deze dagen een buitenstaander. Letterlijk en figuurlijk, want ik heb ze niet. Hoe dit zo is gekomen, is misschien niet eens belangrijk maar hoe de maatschappij hierop reageert wel en daarover wil ik graag mijn persoonlijke verhaal vertellen.
Wat betekent het om kinderloos te zijn?
Ik ben al vroeg in de overgang gekomen, vanaf mijn veertigste was de kans op een kind verkeken, waar sommige vrouwen toch nog hun ‘laatste kans baby’ krijgen moest ik mijn hoop opgeven. We krijgen in Nederland steeds later kinderen en ik wil daarbij vrouwen op het hart drukken om vroeg na te denken hoe je het krijgen van wel of geen kind vorm wilt geven. Want het zou zo maar kunnen dat de natuur het voor jouw bepaald.
Hoop op baby vervlogen
Van mijn huisarts kreeg ik op mijn 39e te horen dat ik vervroegd in de overgang was gekomen. Aanhoudende veel te lage vitamine D waarden in mijn bloed waren een signaal en na een bloedtest waarin er wordt getest op het FSH ( Follikel Stimulerend Hormoon ) kreeg ik de diagnose: ik zou geen kinderen krijgen. Ik werd naar de afdeling gynaecologie verwezen en na een kort gesprek stond ik met een folder van Freya* weer buiten.
Op mijn 42e raakte ik toch onverwachts zwanger. Ik weet dus hoe het voelt om zwanger te zijn, de fladdertjes in je baarmoeder en de hormoonhuishouding die mijn lichaam op een fijne manier overnamen. Helaas is dit mijn enige en laatste zwangerschap geweest en in de 10e week beëindigd in een miskraam. Een drama. Een donkere periode volgde en ondanks het verdriet probeerde ik positief te blijven om mijzelf overeind te houden.
Opmerkingen van wildvreemden en mensen in mijn omgeving
Net zoals ik niet weet hoe het is om kinderen te baren, op te voeden en los te laten, kan ik ook niet verwachten dat men weet hoe het is om dit niet allemaal mee te maken. Dat dit vaak als een gemis wordt ervaren spreekt natuurlijk voor zich en iedereen gaat hier anders mee om. Waar ik niet goed tegen opgewassen ben zijn de vaak kwetsende opmerkingen die mensen maken:
Je weet niet hoe je kinderen moet opvoeden, ( nee dat weet ik ook niet )
Ik vind vrouwen zonder kinderen minder vrouwelijk ( O echt? )
Je kunt geen goede juf zijn wanneer je zelf geen kinderen hebt ( Ik denk juist van wel, omdat ik veel van kinderen hou en didactische vakken kan leren )
Jij hebt tijd zat en bent flexibel ( O ja? Ik heb het ook druk en wil ook weleens tijdens de schoolvakanties op vakantie )
Aan de slag met zingeving
Het is voor iedereen belangrijk om aan de slag te gaan met een stukje zingeving. Mijn verlangen naar een baby werd niet vervuld. Ik kreeg weeën, een miskraam en er volgde een rouwproces. Een soort van lege nest syndroom, iets waartegen ouders aan lopen wanneer hun kroost het nest verlaat. Ik had ook een nest gebouwd maar daar heeft nooit een kindje in gelegen. Het heeft mij heel veel tijd gekost om mijn gemis te kunnen verwerken maar deze periode heeft mij ook veel inzichten gegeven en sterker gemaakt. Ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn eigen levensgeluk. Ik stel mijzelf vragen: Waar krijg ik levensenergie van? Waarvan gaat mijn hart sneller kloppen? Waaraan kan ik mijn zorg en liefde geven? Er is meer dan alleen het krijgen van een kind en nu, op mijn vijftigste is het gemis minder geworden ook al blijft het altijd op de achtergrond aanwezig.
Een hele fijne website met heel veel achtergrondinformatie en lieve mensen is Vereniging Freya, waar mensen met vruchtbaarheidsproblemen en een onvervulde kinderwens terecht kunnen voor professionele hulp, coaching, begeleiding en voorlichting.
* Freya, dè vereniging voor vruchtbaarheidsproblemen.
Liefs Debbie
Dit werk symboliseert mijn verlangen naar een kind. Een grotere afbeelding staat ook in mijn portfolio.
2 comments
Mooi artikel, bedankt voor je openheid. Ik schrik van de opmerkingen die je noemt. Hopelijk komt er meer begrip voor.
Graag gedaan Sara, gelukkig zijn er sterke vrouwen die zich hier voor inzetten. Openheid is belangrijk want dat zorgt ook voor steun en herkenning. Ik ga er in ieder geval mee door:-)